ปลานิลจะชอบขุดหลุมอยู่ขอบบ่อและจะขุดหลุมตามชายป่าหญ้าหรือใต้ป่าผักตบผักบุ้งและที่ที่มีหญ้าปกคลุมหรือตอกิ่งไม้เพื่ออำพรางตัวและบดบังปลาสายล่า

1.การหาหลุมปลานิล : ใช้การตั้งทุ่นแบบไม้ตาย(ตะกั่วหนักหน่อย)โดยให้หางทุ่นโผล่น้ำทั้งหางหรือนอนตะแครงก็ลากตะกั่วขอเบ็ดเกี่ยวเม็ดโฟมกุ้งฝอยหรือกุ้งหั่นสุ่มไปเรื่อย ตามขอบบ่อตามชายป่าหญ้าโดยเฉลี่ยน้ำลึกไม่เกินเมตรครึ่งหรืออาจจะมากกว่านั้น เเละเมื่อตะกั่วและขอเบ็ดตกหลุมทุ่นก็จะทรุดตัวหรือจมลงอย่างรวดเร็ว…ก็หมายความว่าเจอหลุมแล้ว

2.การสังเกตว่าหลุมมีตัวไหม : ให้สังเกตทุ่นถ้ามีตัวทุ่นจะขยับกระดิกตัวไปมาและสังเกตเม็ดฟองอากาศจะผุดขึ้นมาถ้ามี2แบบอย่างนี้ก็ฟันธงเลยว่าหลุมนี้มีตัวแน่ๆ

3.เทคนิคการกระตุ้นปลาให้คาบเหยื่อให้เร็วขึ้น : ให้ยกปลายคันเบ็ดขึ้นลงเพื่อให้เหยื่อลอยตัวขยับขึ้นลงและเพื่อสร้างความดึงดูดใจ..ก็จะทำให้ปลาเห็นเหยื่อได้ง่ายขึ้นปลาก็จะเกิดความสนใจในการคาบเหยื่อได้ในเวลาที่รวดเร็วขึ้นนั่นเอง

4.การตวัดเบ็ดหรือวัดปลา : ก็ควรวัดตอนทุ่นยกตัวหรือถอนขึ้นเพราะโอกาสเข้าปากเกือบร้อยเปอร์เซนต์…ที่โดนเกี่ยวตัวเกี่ยวหางก็เพราะวัดตอนทุ่นค่อยๆจมทรุดตัวลงซึ่งเกิดจากปลาใช้คางท้องหางตวัดทับบดขยี้เหยื่อหรือทับสายเบ็ดก็จะทำให้ทุ่นทรุดจมตัวลงแต่ไม่ใช่ปลาคาบเหยื่อคับ..ปลาคาบเหยื่อในหลุมต้องทุ่นถอนเท่านั้น…แต่มีบางกรณีที่ปลาหลุมมันโหดหรือหวงหลุมมากๆพอลากใกล้หลุมมันก็งับเหยื่อลากลากทุ่นจมหายหนีไปเลยก็มีครับ

หรือถ้าหากปลากินเหยื่อยากหรือวัดปลาไม่ติด จะผูกตะขอเบ็ดเพิ่มอีกตัว โดยใช้ตะขอเบ็ดไร้เงี่ยงประมาณเบอร์ 12 เพื่อวัดติดตามตัวของปลาได้ก็จะดี